نقش مادران در بازی با کودکان بسیار مهم و تأثیرگذار است؛ نه فقط برای رشد کودک، بلکه برای تقویت رابطه‌ی عاطفی میان مادر و فرزند. در ادامه به چند جنبه‌ی اصلی نقش مادران در بازی با کودکان اشاره می‌کنم:
⸻
۱. ایجاد امنیت روانی
وقتی مادر با کودک بازی می‌کند، کودک احساس امنیت، عشق و توجه می‌کند. این امنیت روانی پایه‌ای است برای رشد سالم هیجانی، اجتماعی و شناختی کودک. کودک درمی‌یابد که “مهم است” و “دوست‌داشتنی است”.
⸻
۲. تقویت خلاقیت و تخیل
مادرها می‌توانند بازی را از یک فعالیت ساده به یک ماجرای هیجان‌انگیز تبدیل کنند. آن‌ها با داستان‌پردازی، تغییر صدا، یا خلق موقعیت‌های خیالی، به پرورش قوه تخیل کودک کمک می‌کنند. این تخیل بعدها در حل مسئله، نوآوری و حتی هوش اجتماعی بسیار مؤثر است.
⸻
۳. آموزش غیرمستقیم مهارت‌ها
در بازی، مادران می‌توانند مهارت‌های مختلفی را به صورت غیرمستقیم آموزش دهند: مثل نوبت گرفتن، همدلی، برد و باخت، حل تعارض و حتی مفاهیم آموزشی مثل رنگ‌ها، اعداد یا کلمات جدید. بازی یک کلاس درس پنهانی است!
⸻
۴. شناسایی احساسات و نیازهای کودک
بازی فرصتی طلایی برای شناخت دنیای درونی کودک است. گاهی کودک احساسات، نگرانی‌ها یا شادی‌هایش را در خلال بازی بیان می‌کند؛ چیزهایی که شاید در گفت‌وگوی مستقیم نتواند به زبان بیاورد. مادر آگاه می‌تواند از این طریق بهتر به فرزندش نزدیک شود.
⸻
۵. تقویت اعتماد به‌نفس
وقتی کودک می‌بیند که مادر با او بازی می‌کند، از ایده‌هایش استقبال می‌شود، و مورد تشویق قرار می‌گیرد، عزت‌نفسش بالا می‌رود. حس ارزشمندی، از همین تجربه‌های ساده اما عمیق شکل می‌گیرد.
⸻
۶. ساختن خاطرات مشترک
شیرین‌ترین خاطرات کودکی، اغلب از دل همین لحظات بازی با مادر زاده می‌شوند. این خاطرات، سرمایه‌ی عاطفی آینده‌ی کودک خواهند بود.
